...Ἡ σελήνη ὁλονέν ὑψοῦτο είς τό στερέωμα, ἀμαυροῦσα καί τά τελευταῖα ἀστεράκια, τά ὁποῖα ἀφανῆ ἔλαμπον δειλῶς εἰς τάς γωνίας τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ θάλασσα ἐφρικία ἠρέμα ἀπό τήν λεπτήν αὔραν τήν ἐξακολουθοῦσαν νά πνέῃ ὡς λείψανον τοῦ ἀνέμου, ὅστις τήν εἶχεν αύλακώσει ἀπό πρωίας...
Μυστηριῶδες θέλγητρον ἀπέπνεεν ὅλη ἡ σεληνοφεγγής νύξ. ...
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, " Ἡ νοσταλγός "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου