Οι μαθητές τού Γ1 γράφουν χαϊκού

Η θάλασσα το γαλάζιο
σκορπά
όμορφο και λαμπερό


Το χελιδόνι φεύγει
σε χώρες ζεστές
Καλό ταξίδι!


Άνοιξη! Φύλλα πράσινα
λουλούδια πολύχρωμα
Χαρά!


Απέραντο γαλάζιο
ήλιος χρυσός
Άνοιξη γλυκιά μου!


Κρύο  τσουχτερό!...
Χιόνι πέφτει απαλό
πάνω στο βουνό

Λουλούδια όμορφα
ζώα γλυκά
Φύση γενναιόδωρη!

Φθινόπωρο γλυκό
ξύλα νὰ μαζέψω
τζάκι να χαρώ!

Την άνοιξη καμαρωτά
ανθίζει
η τριανταφυλλιά!


Με ευτυχία και χαρά
πλατσουρίζουν
τα παιδιά ξανά!


Άνοιξε η φύση
και ο τόπος μας
θα μοσχομυρίσει!


Θαλασσινός  ήλιος
όνειρα στην αμμουδιά!
Μια ζωγραφιά!


Η άνοιξη ήρθε
λουλούδια παιδιά
σκορπίστε με χαρά!

Ήλιος, θάλασσα, ξενοιασιά
διακοπές, καλοκαίρι
Χαρά!

Η φύση ανθίζει
γαρδένιες κατάλευκες
μας χαρίζει..

Η άνοιξη γεννάει
τα όμορφα
χρωματιστά φυτά!


Γαλάζιο και όμορφο
καλοκαιράκι
μας στέλνει η γη.

Χριστούγεννα

Χριστούγεννα   είναι

Η συντροφιά με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Ο ουρανός να βρέχει διαρκώς λεπτόν νερόχιονον

Ο γραίγος αδιάκοπα να φυσά

Και αίφνης να ευρεθείς εις την προσφιλήν νήσον των παιδικών σου χρόνων με τα ρόδιν' ακρογιάλια, τας αλκυονίδας ημέρας, τας χλοϊζούσας πλαγιάς, με τα κρίταμα, την κάππαριν και τας αρμυρήθρας

τών παραθαλασσίων βράχων

και με τους απλούς παλαιούς ανθρώπους

τους θαλασσοδαρμένους ή ναυαγούς…

Χριστούγεννα  είναι η μνήμη, τα κόκκινα τα μάγουλα των παιδιών με τα κάλαντα και η ζεστή καρδιά σαν αναμμένο τζάκι

Χριστούγεννα   το χιόνι δεν βρίσκει άνθρωπο, δεν βρίσκει σκουφί μήτε παιδί

Και πέφτει μόνο του στον παγωμένο δρόμο

 Ο Διευθυντής  και το  προσωπικό τού Σχολείου σάς ευχόμαστε

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ! ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !

ΑΙΣΙΟΝ & ΕΥΤΥΧΕΣ  ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ!

 

Κάλαντα των μαθητών για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά!

Σ΄ αυτό το σπίτι που 'ρθαμε
τα κάλαντα να πούμε
όλου του κόσμου τα καλά
σε σας θα ευχηθούμε.

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Χριστός !
Χαρά και ευτυχία να σας στείλει ο Θεός!
Η αγάπη είναι μεγάλη και τα δώρα είναι πολλά
Για τον νοικοκύρη οι πιο πολλές ευχές
που κάνει του σπιτιού όλες τις δουλειές!

Καλά Χριστούγεννα! Καλή Πρωτοχρονιά!
Ευχόμαστε ευτυχία σε όλα τα παιδιά
και να 'χουνε κοντά τους αγάπη και χαρά!

Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε 
πέτρα να μη ραγίσει
και όλη η οικογένεια 
χίλια χρόνια να ζήσει

Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά!

Οι μαθητές τού τμήματος Γ1

Αγγελοπούλου Νικολέττα,  Αναστασόπουλος Δημήτριος,  Βεργολιά  Αναστασία, Βεργολιά Ναυσικά, Βεργολιάς Σωτήριος, Βούλγαρης Βασίλειος, Βούλγαρης Κωνσταντίνος, Θεοδωρακοπούλου Ειρήνη, Θεοδωροπούλου Σμαράγδα, Κάντας Ιάσων, Καραθανάση Δήμητρα, Καραμήτσα Κωνσταντίνα, Καραφλός Κωνσταντίνος, Κάρναβου Ελπινίκη, Λαλιώτης Χρήστος, Μακάσης Εφραίμ, Καρτέρη Ευτυχία, Παλαιολογοπούλου Μαρία. 

Ἐπὶ ἀσπαλάθων

Ἦταν ὡραῖο τὸ Σούνιο τὴ μέρα ἐκείνη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ
πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη.
Λιγοστὰ πράσινα φύλλα γύρω στὶς σκουριασμένες πέτρες
τὸ κόκκινο χῶμα καὶ οἱ ἀσπάλαθοι
δείχνοντας ἕτοιμα τὰ μεγάλα τους βελόνια
καὶ τοὺς κίτρινους ἀνθούς.
Ἀπόμερα οἱ ἀρχαῖες κολόνες, χορδὲς μιᾶς ἅρπας ποὺ ἀντηχοῦν
ἀκόμη...

Γαλήνη

-Τί μπορεῖ νὰ μοῦ θύμισε τὸν Ἀρδιαῖο ἐκεῖνον;

Μιὰ λέξη στὸν Πλάτωνα θαρρῶ, χαμένη στοῦ μυαλοῦ
τ᾿ αὐλάκια.
Τ᾿ ὄνομα τοῦ κίτρινου θάμνου
δὲν ἄλλαξε ἀπὸ κείνους τοὺς καιρούς.
Τὸ βράδυ βρῆκα τὴν περικοπή:
«τὸν ἔδεσαν χειροπόδαρα» μᾶς λέει
«τὸν ἔριξαν χάμω καὶ τὸν ἔγδαραν
τὸν ἔσυραν παράμερα τὸν καταξέσκισαν
ἀπάνω στοὺς ἀγκαθεροὺς ἀσπάλαθους
καὶ πῆγαν καὶ τὸν πέταξαν στὸν Τάρταρο κουρέλι».
Ἔτσι στὸν κάτω κόσμο πλέρωνε τὰ κρίματά του
Ὁ Παμφύλιος ὁ Ἀρδιαῖος ὁ πανάθλιος Τύραννος

Τὸ ποίημα γράφτηκε στὶς 31 Μαρτίου 1971. Εἶναι τὸ τελευταῖο πού ἔγραψε ὁ Γιῶργος Σεφέρης (Σμύρνη, 1990 - Ἀθήνα, 1971)

Μαθηματικὰ ΙΙ

Τά Μαθηματικά εἶναι ἕνα κορίτσι στόν κῆπο

Κρατᾶ στὰ χέρια ἕνα κλαδὶ

καὶ τὴν περνᾶς γιὰ λουλούδι
Τά δέντρα ρίχνουν τόν ἤσκιο τους στήν αὐλή

Καὶ εἶναι μεγάλος τὸ πρωί, μικρὸς τὸ μεσημέρι
Οἱ ὡραῖες στροφές τῶν ποιημάτων

Εἶναι στροφὲς τῶν ποταμῶν

Εἶναι σφυρίγματα τῶν καραβιῶν

Γιὰ τὸ ταξίδι

Τά μαθηματικά εἶναι τὸ σμῆνος τῶν μελισσῶν

στό δάσος τοῦ Μαινάλου

Εἶναι τὰ κυπαρίσσια τοῦ Μυστρᾶ

Καὶ ἡ ἀρχαία κολώνα
Εἶναι ἕνα πουλί πού ἔχει σταθεῖ
καί κελαηδεῖ
μέσα στά δέντρα τῆς πολιτείας

                                                                                σ.π.